بسم رب الفاطمه
«زکریا از خدا خواست به من فرزندی عنایت کن که از من و ال یعقوب ارث ببرد.»1در جای دیگر می فرماید:«سلیمان از داوود ارث برد.»2
خداوند بزرگ برای هر وارثی سهمی مشخص کرده، تمام احکام ارث به طور روشن بیان شده، بهره ی مردان و زنان را به گونه ای تجویز کرده، که تردید اهل باطل را رفع، برای اهل شک و شبهه هم تردیدی باقی نمی ماند، هرگز چنین نیست(که شما می گویید)«بلکه هوس های نفسانی شما این کار را برایتان این چنین اراسنه است من صبر می کنم صبری پسندیده و از خداوند در برابرانچه می گویید یاری می جویم.»3
پاسخ مجدد ابوبکر:خدا و پیامبر خدا صل الله علیه و اله،دختر پیامبر همه راست می گویید،تو معدن حکمت و منشا هدایت و رحمت هستی، تو و رکن دین و سرچشمه ی حق، دلیلی برای رد گفتارت نمی یابم، و سخنت را سزوار انکار نمی دانم، اما این مسلمانان بین من و تو این ولایت را به من سپرده اند،انچه را گرفتم با نظر و موافقت مسلمین بوده است در مقام تکبر و دشمنی بر نیامده و به تنهایی کاری صورت ندادم، همه ی مردم به این کارها گواه و شاهدند.
پاسخ حضرت فاطمه ی زهرا سلام الله علیه و نکوهش جمع حاضر:ای مردم چه شتابان به سوی سخن باطل روی اوردید، و از عمل زیان بار، باکب ندارید،«ایا در قران تدبر نمی کنید؟ یا اینکه بر دلهای شما مهر زده شده است.»4
نه چنین است که شما خیال می کنید، بلکه اعمال زشت پرده بر دلهای شما کشیده و چشم و گوش شما را کور و کر کرده است، ایات قران را بد تاویل،کردید، و مورد اشاره ی شما شر بوده، و حق را با بد چیزی عوض کردید-به خدا سوگند-تحمل این بار برایتان سنگین، و عاقبت ان پر از وزر و وبال، انگاه که حجاب از مقابل چشمان شما کنار رود، زیان کاری شما کنار اشکار می گردد،«از سوی پروردگارتان عذابی مهیا شده که گمان نمی کردید»5 و «انجاست که اهل باطل زیانکارانند.»6
خطاب حضرت زهرا سلام الله به معترضین:خداوند بعد از واقعه ی غدیر خم برای احدی دلیل و عذری باقی نگذاشته است.
حضرت در ملاقات با زنان مدینه بعد از شکایت از مردان انصار و مهاجرین و شکستن پیمانها در اخرین قسمت ان خطبه مردم مدینه را چنین بشارت می دهد:
برای نزول بلا اماده باشید بشارت باد شما را بر شمشیرهای برنده، قهر و غلبه ی متجاوزین و ظالمین، هرج و مرج دایمی، زورگویی ظالمین، غارت اموال عمومی، برای شما چیزی نمی گذارد و شما را درو می کنند افسوس بر شما در زمانی و روزگاری که سردرگم خواهید بود ایا حق را به زور به شما بقبولانیم در حالی که شما به ان مایل نیستید؟
اتمام خطبه ی فدکیه
یا حق